Minimalisme – het is een woord dat we vaak horen, maar wat betekent het eigenlijk? Afhankelijk van je perspectief kan minimalisme betrekking hebben op veel verschillende dingen. Zo werd de trend van het kleine huis gedeeltelijk gedreven door het idee van eenvoudig wonen. Deze minimalistische levensstijl vraagt mensen om na te denken over wat echt essentieel is in hun leven en de rommel te verminderen – of dat nu fysiek of spiritueel is.
vaststellen, Wat is Hedendaagse Kunst.
Inleiding tot de minimalistische kunst
Minimal Art is een school van abstracte schilderkunst en beeldhouwkunst waar elke vorm van persoonlijke expressie tot een minimum wordt beperkt, om het werk een volledig letterlijke aanwezigheid te geven. Het resulterende werk kenmerkt zich door een extreme eenvoud van vorm en een bewust gebrek aan expressieve inhoud.
Het centrale uitgangspunt is dat niet de expressie van de kunstenaar, maar het medium en de materialen van het werk de werkelijkheid zijn. Met andere woorden: een kunstwerk moet niet verwijzen naar iets anders dan naar zichzelf. Zoals de minimalistische schilder Frank Stella ooit zei: “Wat je ziet is wat je ziet.”
Minimal Art ontstond als een trend in de late jaren vijftig en bloeide vooral in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Het wordt ook wel ABC-kunst, letterlijke kunst, literalisme, reductivisme en afwijzende kunst genoemd.
Wie heeft het minimalisme geïnspireerd?
De reductionistische neigingen van het modernisme legden al lang voor het ontstaan van de term een minimalistisch fundament. Hoewel New York City uiteindelijk de populariteit van het genre in het midden van de 20e eeuw heeft geïncubeerd, dateert de oorsprong ervan al uit 1915, toen de avant-gardekunstenaar Kasimir Malevich zijn eigenzinnige Black Square schilderde.
Samen met Vladimir Tatlin hadden de Russische leiders een specifieke interesse in het versmelten van opkomende technologie met het dagelijks leven, het samenstellen van gemeenschappelijke objecten om de kunst tot zijn ware vorm te scheren. Schilderijen dienden niet langer als objectieve spiegels van een driedimensionale samenleving, maar eerder als zelfreferentiële objecten, die de manieren onderzoeken waarop een oppervlak zijn eigen fysieke beperkingen kan overwinnen.
Andere pioniers zoals de Nederlandse abstractionist Piet Mondriaan, wiens eenvoudige maar krachtige schilderijen de platheid verlichtten, zetten deze praktijk in de jaren twintig van de vorige eeuw voort. Vroege abstracte composities zoals zijn No. VI (1920) onthullen dit generatievernieuwingsdrang om figuratieve technieken te elimineren en de werkelijkheid te reduceren tot een reeks geometrische vormen.
Minimalistische architectuur
De minimalistische architectuur vindt haar wortels niet alleen in de Japanse cultuur, maar ook in de De Stijl- en Bauhaus-bewegingen van de jaren twintig. De Stijl’s gebruik van abstractie en eenvoud in combinatie met Bauhaus’ interesse in het gebruik van industriële materialen en het reduceren van vormen zijn essentiële kenmerken van de minimalistische architectuur.
Door het ontwerp te condenseren tot de essentiële elementen en zich te richten op vorm, licht, ruimte en materialen, bereikt de minimalistische architectuur harmonie door de eenvoud. De Japanse architect Tadao Ando is een toonaangevend voorbeeld van een hedendaagse architect die het minimalisme beoefent. Bekend om zijn gebruik van glad beton, licht en natuurlijke elementen zoals water, is Ando’s bekroonde architectuur kaalgeknipt om een grotere emotionele impact mogelijk te maken.
Minimalistische industriële en interieurarchitectuur
Minimalistische interieur- en industriële vormgeving pikken het voortouw van de kunst- en architectuurstromingen op. Minimalisme betekent niet alleen witte muren. Met behulp van strakke lijnen en het aftrekken van rommel wordt alles van het overtollige ontdaan tot je de essentie van het product of het interieur hebt.
Apple is een mooi voorbeeld van een bedrijf dat met succes minimalistische designconcepten heeft toegepast. Hun strakke vormgeving is een tijdloos symbool van het bedrijf geworden en is direct herkenbaar.
Vertaald naar interieurontwerp betekent minimalisme het vrijhouden van oppervlaktes waardoor organisatie een prioriteit wordt. Vaak wordt een neutrale basiskleur gebruikt, maar de dingen kunnen worden gemengd door verschillende tinten en texturen toe te voegen om te voorkomen dat de dingen te saai worden.
